WERSJA POLSKA PONIŻEJ
nice album cover, You have to give them that
Ah yes, a newcomer band in the melodic heavy metal/hard rock world. I admit, at first I was tempted to write a very negative review just because of a recent conflict with their vocalist, but after talking with the band leader via phone I promised not to shit on the band just because their vocalist acts like a fucking idiot.
Their leader Sławomir Papis plays guitars here, and is also responsible for recording, mixing and producing the album and I have to say that he put a lot of effort into this release from the esthetic point of view- album comes in a nice slipcase, artwork is decent and "thanks" section in a booklet is located in the middle, which I found quite original. Hopefully the same amount of care is put into the music.
When The Rain Comes opens the album with a somewhat ambient feel, and since I suck at reviewing instrumental tracks (there's rain sounds and a car later, not much else to say ) let's move forward to Chase Your Dreams , their first full track that went online. It's starts with a decent guitar sweep solo. But the drums and bass behind it sound kinda dim, pushed way behind the guitars and blending into the background, and I probably wouldn't mind considering it's not a straight metal track, but rhythm guitars are treated much better in the mix. Oh well, when vocals hit the track they are also not put forward, so who cares.
It's a bizzare experience to listen to a music where nothing seems to be put up front (except for the occasional solos), it all kinda blends together with close to no depth audible, even the vocal "scream" in 3:49 is not pushed forward, so it's kinda pointless. After reading and hearing how excited was Papis after recording the album in a good, old school way I expected much more from the general audio quality to be honest.
The song is built rather nicely, it has a good heavy metal vibe to the main riff and solos aren't misplaced or unfitting, the drums only have an acceptable sound during the main riff where crashes are more hearable. I didn't expect to hear any bass but the line is there. The vocals are the weakest part of the song, even putting personal stuff aside. Close to no power during "screams" and the main "You chase Your [something]" line is sung without much emotion. A Vocaloid would do a much better work. The nicest thing I can say about vocals is that for once I don't have to refer to the booklet to recognize the lyrics, Maciej sings rather clearly, which definitely wasn't the case in Titanium or Wolf Spider.
As far as the lyrics go I'm not a fan of a repeatable verses , and "You chase Your..." is repeated like 26 times. The meaning of the song is clear, nothing much to say here.
Track nicely transits to Energy and considering the previous track's lack of vocal power
It starts with a slower, medium tempo where rhythm guitars are no longer treated better than the rest and blend in with the rest. Vocals starts with a pushed back screams (sigh..), but then are kinda put up front during the verse which makes absolutely no sense to me whatsoever. The verse is sung much better than the previous track, there is much more emotion and effort put into singing, but the screams are still without much power (might be the fault of the vocal mixing).
Then the track has more ominous, choir vocals, but is still about love and rage inside (which I had to read, it's near impossible to catch any lyrics from this choir thing). We have a first decent vocal scream (still far from anything actually adding to the music here) just before a good guitar solo, but I hope later guitar solos are less sweepy and more varied. Just after the first solo song shifts the tone by so many degrees I'm not actually sure it makes any sense. It's a softer piano moment with another guitar solo, a very good one (with some good bass supplementing it).
Still, I don't know what to think about the tone change, if the lyrics were deeper it might have justified this A+B song built here, but the lyrics are more shallow than in the previous track, simple stuff about love and some random rage/thoughts aside of it. It was an interesting attempt, and passable but hopefully it was the first and the last time it happened.
So Cold is the next one, and starts with more energy than Energy (makes so much sense).
Except for vocals, but as the chorus states "I'm ffalling down without emotions" the lack of emotions behind vocals is justified for once.
There are some interesting riffs and I have to say that mixing made one thing right on this and the last track- bass guitar is clearly hearable, and the bass line is written rather nicely, big plus here (but might not save the general feel after the album).
Lyrics here are much better than on the previous tracks, I can actually see any effort put into them (last 2 tracks look like written in 5 minutes in that regard), and it pains me to hear them sung that way (I might fix that one day in my own version).
Track goes into a slower ballad after the second chorus, with some nice rainy&stormy background and some ~good bass and awful singing. It seems only Karol knew how to squeeze a decent ballad singing out of Maciej during Titanium's "In the Night".
Track isn't done with us and goes full power metal during the last solo, before slowing down to the last chorus.
Definitely another level than the first two tracks So Cold is finally something I could listen to on a daily basis (excluding weak vocals), it's a great build with slower and faster elements, there are no weird ideas included and the ones that are here work rather well. I can't ignore the bland drumming during the chorus, which in my taste is awful and I said it many times while listening to the album preview, but it's better in other parts of the song. So far the transitions between the songs also work great, so one can probably call it a concept album, but I probably will never replay a whole cd track by track after that review.
Going Good (which I wouldn't say about the album overall at this point) is the next track, and well, their song names aren't the most thoughtful I must say. We have a slower song here with pointless "hey hey" vocals opening, but considering how the verse goes these are the best vocal parts on the track.
The whole track feels like a filler after So Cold (which would be a bold move adding a filler considering the album is only 7 tracks long + intro and bonus song). Needless to say only guitars here sound interesting (and another transition), the rest is mediocre at best, another emotionless vocals without power even during "screams", build is pretty standard and straightforward, outro is weak and the absolute worst are lyrics. After the previous track they are just insulting, here's the first verse to prove my point
Pain in your head leaves pain
Fear in your mind takes fear
Scream in your empty eyes
Sleep, you forget the feeling
What the fuck is this, I knew a kid in my high school that wrote his first album on a 45 min long lesson and every track had better lyrics than this. And here we have 6 adult musicians, some of them probably make music longer than I listen to the fucking ABBA and they play this crap? Come on! In the previous track You proved that You can do better, why would You include this shit on a debut album? Maybe it was a hidden joke with a title like that.
Rain is the next one, and finally speeds up the sound with energy and even some better drumming. Even vocals remind me of Rocker's better days, guess he still can sing when he tries/practices.
As in So Cold we have a much better quality of everything. It isn't as monumental, but it's a good track overall. It confuses me how varied is the quality on the album, as if the tracks were mixed by a few different people in different studios. If I didn't review the album track by track the review would be much worse. Oh, the lyrics here are very good, there's a lot of them and the track is surprisingly short, like an Internal Quiet essence, probably will be their music video one day.
Last Breath isn't the last track on this album, but we're getting there. It's mostly an instrumental song/solo, with a spoken part by Papis himself. If not for the Rain before it I would call this the best vocals on the album, even if the lyrics of the spoken part aren't anything special.
Reaching The Stars starts like a ballad and is the last track on the album bar the bonus track.
Nothing much to say about the song, it's a acoustic love ballad, cheesy as fuck but decent I guess? Lyrics are a bit memorable, Maciej cares to deliver some emotional singing here (probably because he wrote this track) and the ideas with repeating the lines after lead vocals is good, even if a bit overused. I could see some more bass action here, but it's just me.
Time To Fight is a bonus track with annoying choirs "WhoooOOOOoooOOOOO!" opening the track before some guitars join in. At first I wasn't sure if I wanna review a bonus track (I rarely do), but the album would be 36 min long (!!!) without it, so let's see... No. It's bad. First of all it's much different from the rest of the album, so any consistency is gone from the start. It's a weird track, with a very confusing build and many ideas that rarely fit together. Vocals are the worst part here, with annoying falsetto (?) "Now!", bad lyrics, a lot of "WhooooOOOOoooOOOO!"'s and other filler parts.
Phew, I made it through. It's been a ride, but unlike the last review I wrote.
When The Rain Comes Down is a very weird album. It tries to be a concept album with the rain motive bonding the tracks, but inconsistent quality doesn't make that work very well.
Also, let's talk about the composition here- We open with a good intro track, which goes into a "hit" song that is one of the few tracks that sound shallow, without depth. Then we have a two part song that confuses the shit out of me, then So Cold which works very well, is placed as nr. 4 on the album and it's a good place for a song like that. After that instead of a instrumental/ballad (Reaching The Stars would fit here very well) we have an atrocity filler shit track, then another very good hit track Rain, Then a instrumental/spoken track that would fit after So Cold, or as an outro track, and as an ending we have a ballad? Very unusual, Last Breath builds a good mood and some tension before the last track on the album and we have a ballad there. It pains me to see how much a different composition would fix some of this album problems, I would place them more like this:
1. Rain
2. Energy
3. When The Rain Comes...
4. So Cold
5. Reaching The Stars
6. Chase Your Dreams
7. Last Breath (different ending to make it more of an outro)
notice I kicked out Going Good. It would make the album much more impacting, with strong opening, then something interesting, plot twist as a third track to open an amazing fourth one, then slowing down with a ballad as a little break, then going into somewhat hit track and finishing with a softer, longer instrumental outro.
Lyrics on the album are very varied, from repeating mediocre ones, to shitty meaningless ones but there are 2-3 gems there that very good. As for the instruments guitars have the most time to shine here, which doesn't surprise me since the leader is a guitarist and it's his album overall. Normally I would say there are too many solos for this kind of music (and it isn't his solo album, but it aims to be a band), but I can let it pass since it's a debut album and a good impact is more needed. Bass is surprisingly good on a few tracks, while drums are much weaker and were badly treated during the mixing. Background is rich, with some interesting sounds and the rain is always a good motive in songs (which I will use myself on my second album, Raindeer is gonna be awesome).
I should probably say some summary about the vocals here. Inconsistent is the best thing I can say, we have 8 tracks here, on which Maciej sings during 6 songs, 2 are sung very well, 2 mediocre ones and 2 bad ones. I'm glad I didn't have to go personal with the vocalist here, music speaks for itself and Maciej himself probably knows that he doesn't sound good on every track on this album. Mixing might be partially responsible for bad vocal sound.
The album is also very short, being 42 minutes long with the bonus track, and only 36 min long without it. Even with a very nice package and artwork it doesn't seem worth 40 zł price, which is low for international standards, but I wouldn't call the sound an international standard, especially since Titanium's first album was 10 zł cheaper, and the second probably will be cheap as well. But it's for You to judge, if You like Chase Your Dreams that the band put online You might like the rest of the cd, Rain and So Cold are much better tracks.
A note to people who think I'm a hater here- I actually give a shit to spend a good 4-5 hours listening to the album a multiple times, writing down this review and then translating it to Polish. Even if my reviews suck a dick notice that not even an idiot would put so much effort and insight if all he wanted to do is hate this album.
Summary:
Guitars: 9/10
Bass: 9=/10
Vocals: 5-/10
Drums: 5/10
I just noticed they have a keyboard player. Huh. No score.
Additional stuff:
+artwork and a package
+very nice intro track
+rain motive bonding the tracks
+some lyrics are good
- but the rest isn't
- weird composition that doesn't work
- weak for a debut album, only 2 tracks with a good impact
= very short, even with fillers
- mixing is inconsistent at best
= Going Good is just a waste of time and money, both for the band recording it and the fans buying the album.
Final score: 58% , for those who don't know my reviews the score doesn't really matter (as some albums get more than 100%), but it's still one of the weakest albums I bought in the last 2 years (I only recall Sonata Arctica's Pariah Child to be worse, as I didn't even waste time on reviewing it).
-------------------------------------------------------------------------------------
POLSKA WERSJA
fajna okładka, trza im przyznać.
Ah tak, nowy zespół w świecie melodyjnego heavy metalu/ hard rocka. Muszę przyznać, z początku korciło mnie by napisać bardzo negatywną recenzję tylko z powodu konfliktów związanych z ich wokalistą, ale po rozmowie telefonicznej z liderem zespołu obiecałem nie srać na zespół tylko z powodu że ich wokalista zachowuje się czasem jak kretyn.
Ich lider Sławomir Papis gra na gitarze tutaj, jest też odpowiedzialny za nagrywanie, mixing i produkcję albumu i muszę powiedzieć że widać tu ogromny wkład pracy w to wydanie z estetycznego punktu widzenia- album jest zapakowany w ładny slipcase, artwork przyciąga oko a sekcja podziękowań w książeczce jest ulokowana na środku, nie na końcu co zwróciło moją uwagę. Mam nadzieję że zespół podobnie podchodzi do brzmienia ich muzyki.
When The Rain Comes otwiera album z lekkim ambientowym zacięciem, ale zawsze ssałem przy recenzowaniu instrumentalnych ścieżek (jest tu odgłos deszczu i auto później, co tu gadać), przejdźmy dalej do Chase Your Dreams , ich pierwszy kawałek który znalazł się na Youtubie. Zaczyna się z fajnym sweepem gitarowym, ale szybko można usłyszeć że perkusja i bas za gitarą brzmią mocno przytłumione, wrzucone i zanikające w tle. Pewnie nie miałbym nic przeciwko biorąc pod uwagę że nie należy tego traktować jak czystego metalu, ale gitara rytmiczna jest potraktowana znacznie milej w miksie. No cóż, wchodzący potem wokal też nie jest wysunięty na przód, więc mniejsza, może taki był zamysł.
To dość dziwne doświadczenie słuchać muzyki gdzie nic poza prowadzącą gitarą nie jest wysunięte naprzód, cała reszta się zlewa w płytkie brzmienie, nawet na domowym 5:1 nie słychać większej głębi. Nawet "krzyk" w 3:49 nie jest wysunięty do przodu, co trochę pozbawia go znaczenia. Po przeczytaniu jak Papis był podjarany oldschoolowym podejściem do nagrywania tego albumu to jednak spodziewałem się trochę więcej z ostatecznej wersji piosenki z cd jeżeli mam być szczery.
Ścieżka jest zbudowana raczej przyjemnie, ma heavy metalowe zacięcie związane z głownym riffem, solówki są dobrze umieszczone i pasują do ogólnego brzmienia, perkusja ma akceptowalne brzmienie tylko przy głównym riffie jak mamy odpowiednią ilość talerzy by nadać brzmieniu więcej mocy.
Nie spodziewałem się słyszeć zbyt dużo basu ale da się go wyróżnić z tła i linia jest całkiem niezła. Wokale są najsłabszym elementem kawałka, nawet kładąc na bok sprawy osobiste. Prawie kompletny brak mocy podczas "krzyków" i powtarzające się "You chace Your [coś]" śpiewane bez emocji dominują tu zwrotki które jeszcze by uszły. Słyszalem Vocaloid który sobie lepiej radził z powtarzającymi się tekstami. Jedyne pozytywne słowa jakie mogę napisać na temat wokalu to że po raz pierwszy przy Macieju nie muszę czytać tekstu z książeczki by zrozumieć tekst piosenki, śpiewa dość wyraźnie, czego się nie da powiedzieć o jego wokalach w Titanium czy Wilczym Pająku.
Co do samego tekstu to nie jestem fanem powtarzających się wersów, a "You chase Your..." jest powtórzone około 26 razy, tekst jest zrozumiały i nie ma głębszego przesłania niż to co słychać.
Ścieżka ładnie przechodzi w Energy i biorąc pod uwagę poprzedni brak mocy w wokalu
Zaczyna się wolniej, przeciętne tempo gdzie gitary rytmiczne żegnają się ze specjalnym traktowanie i zlewają się z resztą. Wokal zaczyna się ze znowu cofniętymi krzykami (eh..), ale już podczas zwrotki są ładnie wysunięte na front co dla mnie nie ma zupełnie sensu. Przy zwrotce słychać więcej emocji i wysiłku włożonego w wokal także jest lepiej niż poprzednio, choć krzyki dalej są pozbawione mocy (może to być wina mixingu).
Nagle ścieżka zaskakuje złowrogim brzmieniem za pomocą chórków, mimo że jest dalej o miłości i jakiejś wewnętrznej złości (co czytam z książeczki, z tego chórku nie da się wyłapać zbytnio słów).
Nadchodzi również pierwszy w miarę dobry krzyk na wokalu (wiosny nie czyni ale zawsze coś) tuż przed dobrą solówką na gitarze, ale mam nadzieję że późniejsze solówki są bardziej zróżnicowane (EDIT: są, jest git.). Po pierwszej solówce piosenka zmienia ton o tyle stopni że nie jestem pewien czy ten zabieg miał większy sens. Mamy tu lżejsze momenty na pianinie z kolejną dobrą solówką gitarową i wyraźnie słyszalnym basem ładnie wspierającym ją.
Jednak dalej nie wiem co myśleć o nagłym zmianie tonu, jakby tekst piosenki był głębszy to pewnie by to wyjaśniało budowę A+B piosenki, ale tekst jest płytszy niż w poprzedniej ścieżce, prosta piosenka o miłości i jakiejś randomowej złości/myślach obok. To był ciekawy zabieg, i ujdzie w tłoku ale mam nadzieję że więcej takich dziwactw nie będzie
So Cold jest następne i zaczyna się z większą energią niż Energy (to ma tyle sensu).
Poza wokalami, ale jak refren mówi "Spadam niżej bez emocji" to brak emocji w wokalu jest przynajmniej raz usprawiedliwiony.
Jest tu parę interesujących riffów i muszę przyznać że mixing chociaż jedną rzecz dobrze zrobił na tej i poprzedniej ścieżce- gitara basowa jest wyraźnie słyszalna, a że linie zostały ładnie napisane to jest tu duży plus (który niestety zbytnio nie ratuje całości albumu).
Tekst jest znacznie lepszy niż na poprzednich ścieżkach i widać tu wysiłek wsadzony w słowa (poprzednie 2 ścieżki wyglądały jak napisane w 5 minut każda) i trochę boli mnie słyszeć te słowa zaśpiewane w ten sposób (może to kiedyś poprawię we własnej wersji).
Ścieżka przechodzi w wolniejszą balladę po drugim refrenie z całkiem przyjemnym deszczowo-burzowym tłem i doooobrym basem. Śpiew tutaj psuje klimat (na ostatnim kawałku Maciej pokazuje że lżejsze kawałki potrafi śpiewać dobrze, to nie wiem czemu tutaj się nie przykłada), nie wiem jak Karolowi udało się wycisnąć z Macieja dobry śpiew przy balladzie Titanium "In The Night"
Ścieżka na tym się nie kończy, rozpędza się w iście power metalowy kawałek przy ostatniej solówce i elegancko przechodzi w ostatni refren.
Definitywnie inny poziom niż poprzednie dwie ścieżki So Cold to nareszcie coś co mogę słuchać na porządku dziennym (poza słabym wokalem), dobrze zbudowana ścieżka z wolniejszymi i szybszymi elementami, nie ma udziwnień a te pomysły które wstawiono działają całkiem nieźle.
Nie mogę zignorować kiepskiego brzmienia perkusji podczas refrenu, brzmiało fatalnie na zwiastunie albumu i dalej tak jest, na szczęście na reszcie ścieżki brzmi lepiej. Do tej pory przejścia między ścieżkami są świetne, do stopnia że ktoś mógłby to nazwać albumem koncepcyjnym, chociaż pewnie już nigdy nie przesłucham całego krążka ścieżka po ścieżce po tej recenzji.
Going Good (czego nie powiedziałbym ogólnie o albumie na tym etapie) to kolejna ścieżka i cóż, trzeba dodać że nazewnictwo samych ścieżek nie powala. Wolniejsza piosenka z dość zbędnymi "hey hey" wokalami na otwarcie, ale biorąc pod uwagę nadchodzącą zwrotkę są to najlepsze momenty wokalne na tym kawałku.
Cała piosenka brzmi jak zapchajdziura po So Cold (co byłoby odważnym zachowaniem biorąc pod uwagę że album to tylko 7 ścieżek + intro + bonus). Gitara jest interesująca, tak jak przejście do następnej piosenki, ale reszta jest najwyżej przeciętna, kolejne wokale bez emocji i mocy nawet podczas "krzyków", budowa piosenki jest prosta jak konstrukcja cepa, outro jest słabe a najbardziej fatalnym elementem jest tekst piosenki. Zwłaszcza po poprzedniej piosence są beznadziejne, tu kawałek by potwierdzić moje słowa
Pain in your head leaves pain
Fear in your mind takes fear
Scream in your empty eyes
Sleep, you forget the feeling
No co to kurwa jest, znałem dzieciaka w liceum który napisał tekst do całego swojego albumu w 45 minut podczas lekcji polskiego i jego teksty były lepsze niż to, gdzie mamy 6 dorosłych muzyków, którzy pewnie tworzą muzykę dłużej niż ja słucham pieprzonej ABBY i grają takie gówno? Dajcie spokój! W poprzedniej piosence pokazaliście że potraficie grać o niebo lepiej, po co w ogóle umieszczać ten szajs na debiutanckim albumie? Może to jakiś ukryty żart o którym nie wiem, biorąc pod uwagę tytuł piosenki.
Rain jest następne, i końcu przyśpiesza tempo z energią a nawet lepszą perkusją. No i wokale przypominają mi lepsze dni kariery Rockera, widać że dalej potrafi śpiewać kiedy mu zależy by poćwiczyć.
Tak jak w So Cold mamy znacznie lepszą jakość wszystkiego, może nie jest tak samo bombastyczna ale to dobra ścieżka ogółem. Dziwi mnie jakie mamy skoki jakości na tym albumie, jakby piosenki były miksowane przez paru różnych ludzi w różnych studiach. Gdybym nie oceniał tego albumu ścieżka po ścieżce to płyta miała by znacznie gorszą ocenę. A, tekst piosenki tutaj jest bardzo dobry, długi mimo krótkiej ścieżki. Jest to esencja tego co dobre w Internal Quiet, pewnie będzie ich teledyskiem kiedyś.
Last Breath nie jest ostatnią scieżką na albumie ale się tam zbliżamy. Jest to głównie instrumentalna piosenka z solówkami gitarowymi i częścią mówioną przez Papisa. Gdyby nie wcześniejszy Rain nazwałbym to najlepszymi wokalami na płycie, nawet jeżeli sam tekst nie jest niczym specjalnym.
Reaching The Stars zaczyna się balladowo i jest ostatnią ścieżką na albumie, nie licząc bonusowej piosenki. Niewiele mogę tu powiedzieć , jest to akustyczna ballada miłosna, dość tandetna w przesłaniu (cheesy, nie ma na to dobrego słowa po Polsku) ale ujdzie w tym gatunku. Tekst wpada do głowy, Maciej się stara śpiewać tu bardziej emocjonalnie (zwłaszcza że chyba sam pisał tekst) a pomysł z powtarzaniem tekstu tuż po głównym wokalu jest dobry, nawet jeżeli nadużywany tutaj. Ja bym tu z chęcią usłyszał jakiś fajny bas ale nie narzekam.
Time To Fight to bonusowa ścieżka z wkurzającymi chórkami "WhoooOOOOoooOOOOO!"
otwierającymi kawałek zanim wchodzą gitary.
Na początku nie byłem pewien czy chcę recenzować bonusową ścieżkę (rzadko mi się to zdarza), ale bez niej album ma tylko 36 minut (!!!), zobaczmy... Nie. Jest źle. Po pierwsze różni się zdecydowanie od reszty albumu, także nie ma tu żadnej spójności. Dziwny kawałek, zbudowany z wielu pomysłów które słabo współgrają ze sobą. Wokal tu nie pomaga z wkurzającym falsetem (?) przy "Now!", kiepski tekst, sporo "WhooooOOOOoooOOOO!" i innych elementów zapychających
No, udało mi się to jakoś przeżyć. To była podróż, ale zupełnie inna niż poprzednia recenzja.
When The Rain Comes Down to bardzo dziwny album. Stara się być albumem koncepcyjnym, z deszczem spajającym poszczególne kawałki, ale różnorodność w jakości dźwięku i wykonaniu nie pomagają w utrzymaniu tej spójności.
No i parę słów o ogólnej kompozycji na albumie- otwieramy dobrym intrem, co przechodzi w nazwijmy to "hit", który wg. mnie nie ma zbyt głębokiego brzmienia. Potem mamy dezorientującą dwuczęściową piosenkę, potem So Cold które samo w sobie jest bardzo dobre i dobrze umiejscowione na albumie jako nr 4. Potem zamiast jakiejś ballady czy przerwy instrumentalnej (Reaching The Stars by tu pasowało bardzo ładnie) mamy okropne gówno jako zapchajdziurę, potem kolejny świetny hit Rain, potem instrumental który by pasował po So Cold albo jako outro, a na końcu balladę? Bardzo niecodziennie, zwłaszcza że Last breath buduje dobry nastrój i pewne napięcie przed ostatnią ścieżką na płycie a tu ballada, dla mnie to marnotractwo potencjału. I boli mnie jak inna kompozycja mogłaby poprawić sporo problemów na tym albumie, ja bym to umieścił bardziej w ten sposób:
1. Rain
2. Energy
3. When The Rain Comes...
4. So Cold
5. Reaching The Stars
6. Chase Your Dreams
7. Last Breath (trochę zmienić zakończenie by bardziej pasowało na outro albumu)
zauważmy że wykopałem w ogóle Going Good. Taki układ miałby pozytywny wpływ na impakt jaki robi album, zwłaszcza że to debiut. Mamy energiczne otwarcie, potem coś na swój sposób interesującego, nieoczekiwany zwrot wydarzeń na trzeciej ścieżce, która dobrze otwiera niesamowitą czwartą, potem zwalniamy tempo z balladą w ramach przerwy, idziemy w nazwijmy to hit Chase Your Dreams i zamykamy łagodnym, dłuższym instrumentalnym outro.
Teksty piosenek na albumie są mocno zróżnicowane, od powtarzających się przeciętnych, do beznadziejnych i bezsensownych, ale są tu 2-3 piosenki warte zachodu. Jeżeli chodzi o instrumenty to gitara lśni tu najczęściej, co mnie nie dziwi jako że lider zespołu jest gitarzystą i to głównie jego album. W normalnym wypadku bym powiedział że trochę za dużo tu solówek jak na ten rodzaj muzyki (a nie jest to jego album solowy tylko zespół), ale jako że to debiut to przymykam na to oko, solówki pomagają zwrócić uwagę a to najważniejsze w debiutach.
Bas jest zaskakująco dobry na kilku ścieżkach, natomiast perkusja została bardzo źle potraktowana podczas mixingu. Tło jest bogate z gamą ciekawych dźwięków a deszcz jest uniwersalnie dobrym motywem w piosenkach (sam zamierzałem go wykorzystać na moim drugim albumie przy Raindeer).
Powinienem tu pewnie zamieścić jakieś ostatnie słowa o wokalu. Niespójny to chyba najlepsze co mogę powiedzieć, mamy tu 8 ścieżek na których Maciej śpiewa w 6, 2 zaśpiewane bardzo dobrze, 2 przeciętnie, 2 kiepsko. Nie muszę nic dodawać od siebie na temat wokalu, muzyka mówi za siebie a Maciej sam pewnie wie że nie na każdym kawałku na tej płycie brzmi dobrze. Mixing też mógł być odpowiedzialny za słabe brzmienie wokalu.
Album jest bardzo krótki, 42 minuty licząc bonusową ścieżkę, a 36 bez niej. Nawet z ładnym opakowaniem i artworkiem nie wydaje mi się być w pełni wart 40 zł. To niska cena jak na międzynarodowe standardy, ale nie nazwałbym brzmienia standardem międzynarodowym, zwłaszcza że pierwszy album Titanium był z 10 zł tańszy, drugi pewnie też będzie. Ale to nie mnie oceniać, jeśli podoba Ci się Chase Your Dreams który zespół umieścił online to prawdopodobnie spodoba Ci się reszta albumu, Rain i So Cold są znacznie lepszymi kawałkami
Słowo komentarza do ludzi którzy myślą że ja tutaj hejtuję- Obchodzi mnie to na tyle że spędzam dobre 5 godzin na słuchaniu albumu kilka razy, pisania recenzji a potem tłumaczenia jej na Polski. Nawet jak moje recenzje ssą to nawet idiota nie poświęciłby tyle czasu i zachodu na samym hejtowaniu jakiegoś albumu. Płyta ma swoje lepsze momenty i zrobiłem co mogłem by je znaleźć i odczuwać przyjemność ze słuchania muzyki, ale całokształt wypada najwyżej przeciętnie, a chce się powiedzieć słabo.
Podsumowanie:
Gitary: 9/10
Bas: 9=/10
Wokal: 5-/10
Perkusja: 5/10
Dopiero zobaczyłem że mają klawiszowca. Ok, bez wyniku.
Dodatkowe bzdury:
+artwork i wydanie
+bardzo przyjemne intro
+deszcz spajający ścieżki
+niektóre teksty są niezłe
- ale reszta nie jest
- dziwna kompozycja która nie działa
- słaby jako debiut, tylko 2 ścieżki mają moc
= bardzo krótki, nawet z zapchajdziurami
- mixing jest bardzo niespójny, duże różnice w brzmieniu między kawałkami
= Going Good to strata czasu i pieniędzy, zarówno dla zespołu który to nagrywał jak i fanów kupujących album.
Ostateczny wynik: 58% , dla tych co nie znają moich recenzji wynik nie ma zbytnio znaczenia (niektóre albumy mają ponad 100%), jednak to jeden ze słabszych albumów jakie słyszałem w ciągu ostatnich 2 lat (pamiętam tylko Pariah Child Sonaty Arctiki że był gorszy, do tego stopnia że nawet nie pisałem recenzji tego gówna)
